Azgelişmiş Ülke: Eğitim düzeyi düşük kalmış, üretimi daha çok ilkel tarıma dayanan, doğal kaynaklarını gereğince değerlendiremeyen ülke. Çevre Kent: İstihdam, iş, eğlence, eğitim, konut, çevre her bakımdan kendi kendine yeten, şehirleşme hızının yüksek olduğu ve büyük şehirlere aşırı yüklenmeden kaynaklanan sıkıntıların azaltılması amacıyla oluşturulan kentlerdir. Demografi: Nüfus bilimi. Endüstriyel Yan Sanayi: Firmaların; kendi tesislerinde üretmedikleri ve/veya ekonomik/teknolojik nedenlerle üretmek istemedikleri belirli parçaları ve/veya hizmetleri daha küçük kuruluşlara yaptırma alışkanlığı kazanmaları, dolayısıyla; ana Sanayicilerin, atıl yatırımlara gitmeden, ek yapı, tesis ve teçhizata ihtiyaç duymadan, üretim birim maliyetlerini yükseltmeden, kadroyu genişletip yönetimi zorlaştırmadan, ihtiyaçlarını küçük ve orta ölçekli yan sanayicilerden temin etmeleri olarak tanımlanabilir. Entegrasyon: Bütünleşme, birleşme. Hassas Tarım: Tarımsal verimliliği ve etkinliği artırmak için toprağın ve ürünün idare edilmesi, kaynakların daha ekonomik kullanımı ile çevreye yapılan etkinin en aza indirilmesini sağlayan bir tekniktir. Hassas tarım ile arazi büyüklüğü, büyük bir arazi ölçeğinden, birkaç metre kareye indirgenir ve bu arazilere ait alt bölümler değişkenlere göre işletilir. İmar: Bayındır duruma getirme, geliştirme. Gelişip güzelleşmesi, hayat şartlarının uygun duruma getirilmesi için üzerinde çalışılmış olan, mamur (yer için). İskan: Yurtlandırma, yerleştirme. İskan etmek: Ev, yurt kazandırmak, boş bir yere insan yerleştirmek. İstihdam Etmek: Bir işte, bir görevde kullanmak. Katılımcı Kırsal Değerlendirme: Yerel toplumlara, kendi hayat ve koşullarının bilgisini paylaşma, üretme, analiz etme, planlama ve eyleme geçirme gücünü kazandıran, gelişen yaklaşımlar ve yöntemler ailesini tanımlamaktadır. Kırsal Alan: Ekonomik yönden doğal kaynaklarla sınırlı, teknolojik gelişmelerin diğer yörelere kıyasla gecikmeli olarak benimsendiği, hayatın daha çok geleneklere göre şekillendiği, kendine özgü kültürel yapısı bulunan ve ülkenin diğer yörelerine kıyasla halkın yaşam standartlarının düşük olduğu yerler olarak kabul edilmektedir. Kırsal Kalkınma: Kent-kır arasındaki sosyokültürel ve ekonomik farklılıkların optimum bir dengeye kavuşturulmasını, kırsal nüfusu yerinde kalkındırmayı amaçlayan politik bir tercihtir. Kırsal Turizm (Çiftlik Turizmi, Köy Turizmi, Tarımsal Turizm, Alternatif Turizm): İnsanların devamlı ikamet ettikleri yerler dışındaki kırsal yörelere ziyaretleri, buralarda yöre halkının ürettikleri mal ve hizmetleri, yörenin doğal dokusuna uygun mekanlarda talep ederek, geçici konaklamalarından doğan olaylar ve ilişkilerin bütünüdür. Koruluk:Bakımlı ve muhafazalı, bitki örtüsü açısından ormana benzeyen ama orman sayılmayacak kadar küçük olan alandır. Köy: Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışmak gibi işlevlerle belirlenen, konutları ve öteki yapıları bu hayatı yansıtan yerleşme birimi. Köy-altı Yerleşim Yeri: Köyden küçük olan mezra, küçük köy, yaylak, kışlak, dam (toprak damlı ev, küçük ev, köy evi), oba (göçebelerin konak yeri), çiftlik, yurt, kom (bir kimseye ait küçük yerleşim yeri, yayla evi), çadır vb. yerleşim birimleridir. Köy-Kent: Kırsal kesim nüfusunun toplumsal, kültürel, ekonomik ve kamusal gereksinimlerini karşılayacak biçimde donatılmış kırsal yerleşim birimi olarak tanımlanmaktadır. Kırsal yerleşim yapısına daha etken ve daha rasyonel biçim vermek, dağınıklılığı toplulaştırmaya dönüştürmek, köye götürülecek hizmetlerde etkinlik ve artırım sağlamak, sanayileşmeyi kırsal alanlara yayarak işsiz ve gizli işşsiz nüfusunun bir kesimini Köy-Kent’lerde iş olanaklarına kavuşturmak, büyük kentlerdeki sağlıksız kentleşmenin sakıncalarını gidermek, tarımsal düzeni değiştirmektir. Mücavir Alan: İmar mevzuatı bakımından belediyelerin kontrol ve mesuliyeti altına verilmiş olan alanlardır. Organize Sanayi Bölgesi: Sanayinin etkinliği ve kentte düzenli yerleşmeyi sağlamak amacıyla, sanayi kuruluşlarının ulaşım, kentsel toprak, enerji, yakıt, su, hammadde gibi altyapı ve gereksinmeleriyle ilgili kolaylıkları bir arada bulunduran, özel olarak planlanan ve planlarda yer verilen bölge türü. Rehabilitasyon: Bir kimsenin, iş yapmaya engel olan durumunu bir kurumun bir yerin vb. veya yetersizliğini gidermek amacıyla uygulanan tedavi, iyileştirme. Sit Alanı: Artistik, tarihsel, etnoğrafik (kavimleri karşılaştırarak inceleyen, kültür oluşumlarını araştıran bilim), edebi, ya da efsanevi homojenlik ve ilginçlikleri nedenleriyle korunmaları ve değerlendirilmeleri gereken, doğanın ya da insan ile doğanın birlikte oluşturdukları topoğrafik (bir kara parçasının doğal engebe ve özelliklerini kağıt üzerinde çizgilerle gösterme işi) bölgelerdir. Sosyal Hizmetler: Kişi, grup ve toplulukların bünye ve çevrelerinin koşullarından doğan veya kendi kontrolleri dışında olan yoksunluk ve eşitsizlikleri gidermek; toplumun değişen koşullarından ortaya çıkan sorunları öğrenmek ve insan kaynaklarını geliştirmek; kişi, aile ve toplum refahını sağlamak amacı ile düzenlenen hizmet ve programları kapsayan alandır. Sosyal Refah: Kişilerin ve grupların verim kabiliyetlerini tam olarak geliştirebilmeleri ve aileleri ile toplumlarının ihtiyaçlarını karşılayarak refaha ulaştırabilmeleri için doyurucu bir hayat ve sağlık standartlarına ulaşmaları, aynı zamanda kişisel ve sosyal ilişkilerini dengeli olarak devam ettirmelerini sağlamak amacı ile sosyal hizmetlerin ve sosyal kurumların organize edilmiş bir sistemidir. Standardizasyon: Milletler arası Standardizasyon Teşkilatı (ISO) tarafından şu şekilde tarif edilmektedir: Belirli bir faaliyetle ilgili olarak ekonomik fayda sağlamak üzere bütün ilgili tarafların yardım ve işbirliği ile belirli kurallar koyma ve bu kuralları uygulama işlemidir. Sürdürülebilir Kalkınma: Sürdürülebilir kalkınma, insan ile doğa arasında denge kurarak doğal kaynakları tüketmeden, gelecek nesillerin ihtiyaçlarının karşılanmasına imkan verecek şekilde bugünün ve geleceğin yaşamını ve kalkınmasını programlama anlamını taşımaktadır. Sürdürülebilir kalkınma sosyal, ekolojik, ekonomik, mekansal ve kültürel boyutları olan bir kavramdır. Tarım Master Planı: Tarımsal kaynakların belirlenmesi (toprak, su, ekoloji, işgücü ve teknik bilgi düzeyi), kısıtların ortaya konulması (üretim tekniği, örgütlenme, yatırım gereksinimi, işgücü ve pazarlama problemleri vb.), tarımsal kaynak ve potansiyelin değerlendirilerek tarımda verimliliğin ve çiftçi gelirlerinin artırılması, ürün arzında sürekliliğin sağlanması; tarımın çevre, sanayi, turizm gibi diğer sektörlerle ilişkilerinin belirlenmesi, doğal kaynakların ve çevrenin korunmasını ifade etmektedir. Tarıma Dayalı Sanayi (Tarımsal Sanayi, Agro Endüstiri): Tarım ürünlerini hammadde olarak kullanıp değişik işlemlerden geçirerek nitelik ve niceliklerini iyileştiren sanayi dalıdır. Tarım ile sanayi sektörünün karşılıklı etkileşiminin gerçekleştiği ve bütünleşmesinin gerekli olduğu bir sanayi dalı. Hammadesinin büyük bir kısmını tarım sektöründen alan ve tarımsal hammaddelere değişik hazırlama, işleme, muhafaza, ambalajlama ve diğer pazarlama hizmetleri uygulayarak ürünlerin nitelik ve niceliklerini değiştiren imalat sanayinin bir alt dalı. Tarımsal İşletme: Yasal durumu ne olursa olsun, sahip olduğu, ortakçılık, yarıcılık ya da kiralama şeklinde işlediği arazinin büyüklüğüne bakılmaksızın kendi adına bitkisel üretim yapan ya da küçükbaş veya büyükbaş hayvan besleyen yahut hem bitkisel üretim hem hayvancılık yapan tek yönetim altındaki ekonomik birimdir. Tek yönetim: Bir birey ya da hane halkları; bir kooperatif, şirket ya da devlet kurumu gibi tüzel kişi olabilir. Ticaret Borsası: Buğday, mısır, pamuk, canlı hayvan vb. emtianın alınıp satıldığı, fiyatlarının tespit ve ilan edildiği tüzel kişiliğe sahip kuruluşlardır. Uydu Kent: Büyük kentten uzakta bulunan ve “Kendine Yeterlik” özelliği olmayan yerleşmelerdir. Toplu konut alanlarının yoğun olduğu, gece yatısı işi gören, merkezlere ulaşım sıkıntısı olan ve belki biraz konut açığını kapatan yerleşim yerleridir.